Përkthyer nga Frëngjishtja Jeton Kelmendi
Mohammed El Qoch është poet Maroken, ai u lind me 1961 në Kenitra të Maroku, në Oqeani Atlantik që do të frymëzohej qysh ne moshën 13vjeçare. Dashuria e tij për gjuhën e Molièrit e ka shtyrë atë për të shkruar prozë dhe poezi, si: kopshtin e fjalëve, bota e tij etj.
El Qosh është profesor i Frëngjishtes ne Kolegjin “El Kuarizmi”, ne qytetin e tij që nga 1984
Xixa të përditshme ...!
A duhet rrëmih në varre
Ku e vërteta është hutuar tokës
Pa fjalë, gjuhë të maceve
Në grumbull rërë dhe gurë
Unë pas botës
Kjo letargji rrethuar tërësisht
E detyruar për të vrarë kohën
Nën rrënoja vendet e vështira
Nga këto dritare fekondojnë reliefët
Në disa piktura varur
Varreve, një bosht të prirë
Dy epitafe, një fat
Heshtja pushtuar rrafshinën blu
Dhe ngrohtësinë e natës
Fundosen shpirtrat e vetmuar
Trotuareve gri dhe i zi
Nuk gjëmon, ushtimat vijnë
Në anën tjetër të kësaj rruge të gjatë
Që qon në portin e vjetër
Nën dritën e zbehtë, dritë difuze
Siluete e shkathët, garë kundër kohës
Pa afat një moment të ...
Mospërfillëse të tjera si risk asfalti
Trondit, bien dhe vdesin, kërdi
Vdesin vetëm në vetmi imponuar
Një këngë pa rima, vë në dukje të shpërndara
Në vallëzim vallen e njeriut, zvarritje
Zbehet ngjyra kozmetikë hapësirë
Disa i ndez fitila
Dritare Pak ndezur
Duart kapur gëzojnë
Një maskaradë pa maska
Ndërprerë në lot mbi faqet e saj të rremë
Një shushurimë e flokët si natë
Gishtat vazhdimisht furçë
Asgjë por një frymë, një turmë
Të shtypura fjalët e mia rrjedhin si uji
Fragmente të fjalëve që kam zbuluar
Të këqijat e çatisë time
Ajet u rebeluan pa rimë
Njëtrajtshmëria, në mëdyshje
Përkuluni në heshtjet e veprimeve tona
Sipas mendimit tonë
Në ato ditë pashije, i pangjyrë
Monoton pa ritëm
Natën ulet shitjeve
Në një botë në gjumë
Ngulfat mezi merr frymë ...
Fjalët janë ylber
Dredh telat e juaj të qestes
Zogjtë në alarm
Më disa pika e shiut
Një votim në grevë
Thyen heshtjen hutuar ...
Pëshpërisin valët
Fjalët, ndalesave
Keqardhje e shthurur
Dy anije në horizont
Tre pulëbardha, roja shikuar për era
Drita juaj buzëqesh deri te valët paqësore
Dhe këtë mëngjes të gdhire bukur
Jehonë e fjalëve tua
Rrjedh nga buzët
Si mjaltë e shijuar shijshëm
Sytë drejt horizontit ikin
Xixa në udhëkryqet e kohës
Kjo natë zarf nën velin e saj
Sipas perdes së qiellit lule ylberit
Tuaj të errët, i qetë
Në breshërinë e vargut
Nën breshëri të erës
Shpurdh, pëshpërit
Dhe yjet e argjendi
Jeta jote humnerë sublime
Dhe ia plas drita
Për të mësoj qiejve
Një yll i engjëjve
Shikon përtej ëndrrave tua
Në natën tuaj të rrjetëzuar
Deri në agim ...
Fjalët e zgjuara
Qëndruar me fjalë
A nuk qëndrojnë
Në Dok
A nuk e shmange atë
Nuk gaboj
Hijet e natës
Shikimet marrin
E dobët
Shpartalluar, thyer
Qëndruar me fjalë
Shndritur vjen pas
Pa drita
Ku bie
I verbër
Kush gjetur kishte
Shumë rrugica
Verbër
Qëndruar me fjalë
Frika
Ndihma
Kush nuk vjen
Kjo duket
Pasiv, moskokëçarës
Zemrat përkushtuar
Mendje prishur
Dijeni që thotë se
Kjo "po" për kokë
Kush shenja
Në letër të bardhë vë
Qëndruar me fjalë
Ju jeni urtësi
Njohuri që ndriçon
Fikën qiejt
Nga muzget
Ju jeni krimba
Dashuruar
Në kërkim të lumturisë
Ju jeni Shkencë
Ju na tregoni
Historina të paraardhësve
Ju Dëshmitar
Mbrojtës të fortë
Na përshkruani
Lotët e jetimëve
Veja që
Lexo më shumë nga burrat e tyre
Qëndruar me fjalë
Edhe para trekëmbësh
Dhe litar rreth qafës
A nuk e shikuan xhelat
Ju flisni të vërtetën
Çfarëdo dënimi
Libra përkushtues
Dhe libra për fëmijë
Mësuar atë për lexim
Nëse ju shuplakosin
Ata e dinë rrugën e dritës
Dëgjojnë zërin e mirë
Kush do t’iu vizitojë ato
Në natën kur fle ...
Natën e dimrit të gjatë
Erës nuk është i lodhur
Vrullshëm
Fshij gjurmët tona
Në plazh
Avancimin
Pushim
Dune nga dune
Ushton dhe na tregon,
Duke na gudulis
Lëkurë
Në heshtje
Absolute
Lamtumirë
Buzëqeshje mendova
Zoti
Drita
Vela teret
Heshtje e inatosur
Ngacmuese
Nostalgji dhe melankoli
Kombinoje
Po
Pushim
Hijen e hijes së tij
Asgjë por errësirë
Lavaman zemrën
Dhe shpirti
Në thellësi
Letargji
Një dritëz shprese
Një kënd i vogël
Në koresi
Në Medina
Unë bredh
Sipas dritareve të
Pa-shndritshme
Mbështetem
Pëshpërisë
Vështroj
Furishëm
Duke pritur
Durim
Hijen e tij
Llastuar
Ngjethura
Prish
Zemra ime
Në mërgim në fund
Terrnajës
Duke ecur
Kam ndërmend
Në pafundësi
Pavarësisht stuhive
Dhe parë
Ftohtë pika
Në kokën time lakuriq
Disa balotazhe
Ballin e punëve të mia
Pikut të tjerëve
Shtrihej mbi mua
Ia puth supet
Lehtësoj mendimet
Unë dridhem
Dridhem
Kënaqësi e pamend
Flukset zbresin flukset
Koha shkon
Me shpirt
Kam provuar ti qartësoj
Gjuha e thatë e imja
Pashija im etje
Përdhese vjen
Jugoret dua
Reduktojnë dhe mprehin
Kënaqësi e mia ...
Unë erë parfum
Nga toka zgjim
I bekuar nga uji
Depërtimi barkun e saj
Ofron
I tërë
Si
Mësuese e Saigonit
Unë dëgjoj një ajrore
Një melodi e bukur
"Flutë Magjike"
Unë Tamino
Në prag të Paminas
Ndjekur nga natën
I thellë
Gjarpër
Dhe zhurma
Mjegull butë
Kush rigon
Deri në agim
Të njëzet e tre ledhatimet
Sung
U ktheva
Dhoma ime
Prej xhami
I djeg tre qirinj
Unë erë temjan
Mbyll sytë e mi
Dëgjoj një shushurimë
Është ky një pëllumb
Ose engjëllzim i imi
Të shpërndara
Problemet e mia të udhëtimit
Lundrak
Lindur në agim
Valët
Mbizotërojnë deri tani
Detarë
Turmë
Era mposht direkt
Dhe kjo do të thotë
Mprehtë lutet
Pulëbardha
Nën qiellin e vijëzuar
Jeta ime
A është një ëndërr
Nga një natë të gjatë
Dimri ...
Heshtja e kthyer
Heshtje e kthyer
“Kuptim i ndaluar "
Akti 25
Veprimi
Oh! Nënat që frikësohen më të keq
A nuk po qani
Ata janë në linjë
Nesër do të kthehen
Në arkivole të ngurta druri
Veshur me kostume të bukura
Pavarësisht nga ngjyra
Ndaluni
Ju gra, qani
Ne nuk e shohim lotin tuaj
Kjo sekuencë është e domosdoshme
Pra me ndershmëri të fitojë
Buka juaj, ndryshe
Tre pika ...
Ne përpiqemi përsëri
Në vendet tuaja zotërinj
Heshtje e kthyer
“Kuptim i ndaluar "
Akti 26
Veprimi
Oh, të dashur
Kjo vdekje ka bërë papritmas
Pse jeni kaq të heshtur
Ju nuk keni kostume ngjyre të zi
Ata funeralet
Pse vdesin aq të rinj
Si zgjohet e agimit
Le lule lule
Nga një mijë petale
Pres
Ndriçim i dëmtuar
Ne jemi në varrezat e tyre
Dhe ju djema, po ju
Vij
Ti bëjmë përgjithmonë Kolonel dhe ju
Jetë e pikëlluar, tregojnë botës
Ju vjen keq
Për këta fëmijë dhe për të rritur kokën tuaj
Jo këtë mënyrë
Por ndryshe
Shikoni në çfarë pastorri
Kush ishte pajtuar
Ajo duket si një shenjt
Ju afrua shoferit
Kjo grua në zi
Ndryshimi i rrobave
Heshtje e kthyer
“Kuptim i ndaluar "
Akti 27
Akti ...
Shiu fillon të bjerë
Një dush i 67 viteve
Çdokush në strehim
Ne do të rinisë nesër
Ju bënë një punë të mirë
Akoma ...!
Nuk ka keqardhje dhe nuk ka pendim
Unë nuk e fsheh rrudhat e mia
As flokët e bardha
I varrosur në vitet e mia
Zhytur në boshllëk
Nën barrën e kohës
Më tronditi një moment
Ndërsa ata ishin të gënjyer
Ndërkaq ata po vdisnin
I vjen keq asgjë
As dhimbje
Unë nuk harroj fjalët
Jo edhe lot
Kush me tallaze faqet e mia
Kam vënë armët e tyre
Dhe momentet e mia çmendur
As mjerimit
As galerë
Kush e kush ishin vendosur
Dhe se kam refuzuar
Unë nuk jam turp
Nga e kaluara ime
Nuk e fsheh ndjenjat e mia
Mbaj sekretet e mia
Zemra ime pak e përflakur
Jeta ime e çmendur ankimeve
Unë kam qenë një shurdh-memec
Sa klithmat e fishkëllimat
Fjalët e mia zbutin dhembjet
Në pëllëmbët e mia i qetë
Përkëdhel dhe mbulon
Si zjarri që digjet në vetvete nën hiri
Bukur puthesh emblematisht
Kam harruar buzëqeshjen e zbehur
Dhe këto shtrëngime duarsh babëzitur
Pa ngrohje dhe pa emocione
Horron duket u frikësuar i drobitur
Në portin e Tangier, turbullirë dhe kakofoni
Sipas kamionëve dhe autobusëve
Burrat e rinj fshehur
Frymojnë naftë, ëndërruar
Në ditët më të mira të parajsës së imagjinar
I shuar nga kujtesa ime
Të gjitha imazhet e hirta
Si një fëmijë i pritur kundrejt murit
Zbathur pa sandale
Rroba veshur një kukull të piste
Kush e mban atë kompani zëvendësues nëne
Partia kërkuar bukë e famshme e hidhur
I shuar ne vizatimet e mia dhe aspiratat e tjera
Kjo shtëpi e vogël në stepë
Me dy dritare të hapur prej qiellit
Dy pemë palme afër mirë
Ku janë të pijshëm pëllumbat
Prej qytetit të marrë ajër të pastër
Dhe fushë jeshile bari
Ku unë do të ishte dashur për të kandiduar zbathur
I gerrith të gjitha fjalët e dashurisë
Kam transkriptuar në zemrën time
Në të gjitha tavolinat dhe pemët
Në plazh me rërë
Braktisur nga turistët
I kthyer mundit, punës se pandërprerë
Përndryshe
Shpresoj se nuk lodhem
Kuptimi Im i dashur, jetës time ...!
Haikus
Dy unazat ...!
Dyshi duket spirancë
Bojë të Zi në letër të bardhë
Çdo zemër e mbretëreshë
Dashuri e parë ...!
Ritmet e tharë
Zemra dridhet dhe përdridhet
Pikon ëmbël
Martesa ...!
Saten piku
Këna në duart lakuriq
Gëzimin e ditës
Kontrast ...!
Shushurit, e ne nga ana
"Heshtja e maleve"
Aktorë te verbër
Papunë ...!
Anuar kundër-mur
Kohë këndi e imperializmit bosh i lodhur
Të rinjtë papunë
Fjalë të ëmbla ...!
Ëmbëlsi të fjalëve
Rok çun i kënaqur
Vapë në ekstazë
Hije e zezë ...!
Ata përsërisin fjalët
Thith gjakun e të pafajshmëve
Sharrim dhe i mërzitshëm
Momentet e fundit ...!
Pusho shpirti pa trup
Depozitë nate barrën e tij
Gjumë të thellë
Valët i bartin ata ...!
Valët e hidhura, të trishtuar
Hiri në det thyer
Agoni nënash
Dritarja ...!
Fjalë mistike
Fytyrë fshehur poshtërimi
Ndryshimi peizazhesh ...!
Imagjinatë vrojtuese ...!
Ia ndau gjirin në këtë ëmbëlsi
Mos e pini më verë e bukur
Viktimat të iluzionet
Xixë ...!
Vetëm një shkëndijë
Të shndrit botë
Ose të gëlltit
Jeta e të qenit ...!
Mu gërmuan vitet e mia
Dhe unë kam muajin tim dehurak
Mallkoj kohën
Shumëpritur shpresoj ...!
Kaike, shamatë
Ngrehin pankartat kaq të lartë
Fundi i një lufte të tmerrshme ...
Nostalgji ...!
Nostalgji e hirtë
Lodhje e përjetshme
Çrregullësi ...!
Pizamë ...!
Jeta shkon
Flokëve pikëzuar me borë
Debutim Orteku
Fjali ...!
Sy ndaluar
Qep Bec dhe me sytë të lidhur
Brenda fjalës
Ajo ...!
E nën ombrellën e saj
Ajo më ofroi një parajsë
Dhe lumtur kaq shumë
Buzëqeshje ...!
Buzëqeshje e pafund
Valët i thau këmbët e mia lakuriq
Sferë e cila është e grurit artë
Jeta ...!
Vallet me ujqërit
Midis çekiçit dhe fundit
Larg nga parajsa
Ana magji ...!
Ajo, vuri dorën e saj
Në këtë zemrën shterpë, i vdekur
Si një siguresave elektrike ...!
Dëshmitar
Kam harruar kohën që shtrihen
Dhe varka të brishta
Poeti i madh e i shkathët
Varfër e varfër
Unë jam një dëshmitar
Skena sëmurë
Realitet alarmues
Kjo dhemb sytë e mi
Dhe të gjitha këto imazhe
Akumulonin, grumbullonin
Dhe kjo më bën frikë sa terrori
Unë belbëzoj hutueshëm
Tërthorazi valët e stuhishme
Nëse këto organe në mënyrë të pandërgjegjshme që të ankorohen
Në errësirë
A më dënim më
Nuk ka varre
Mban deti
Duerlidhurat e saj
Dhe ky engjëll, loton nënë
Ulur pranë vijave armiqve
Duke pritur padurim për kthimin
Nga i dashuri i dashur
Kush ka jetuar në barkun e saj
Ditët dhe muajt e
Ajo ushqehen me gji, shpirti
Sa shumë netë, mbrëmje vetëm
Ajo ka parë të rritet
Si pjesë e fikut
Dhe nga një ditë në agim
"Nene, prisni për mua, unë do të
Unë do të ofrojë dhuratën më të madhe
Një shtëpi me dritare
Një kopsht i vogël dhe një vresht
Ne do të mblidhen rrush
Kush do të shkrihet në gojë tuaj ... "
Valët O i ndyrë, i tmerrshëm
Kush përpjekje tmerrshëm
Në trup i imët dhe i hollë
Lëri ata në kohë më
Për të parë breg dhe pije
Në ujë e tij e hidhur, edhe kripë
Mëshikëz O
Mëshirë mbi këto rinja
Që shkojnë në mosqenie
Një udhëtim abstrakt pa kthim
Që arkivoleve dhe varreve
Janë zhytur tashmë në fund të ujit tuaj
Unë i thajë lotët e bollshme
Për atë vegjëli
Nesër ajo do të jetë dritë në këtë plazh
Rrethoresh Desert zbuluar
Aktet e lindjeve dhe vdekjeve
Disa pikturave te trenta
Kjo ndryshon nga të rinj kafe-lakmuar
Duart mbahen sikur të thonë
Lamtumirë ...!
Letra e fundit
1
Më le te dua
Pra, është koha
E premtja në të gdhirë të shkoj
Engjëjt e mi do të marrin shpirtin tim
Unë e kam lënë letrën e fundit
Sipas divanit të bardhë që i pëlqente
Kujtoje
Në faqet tuaja, unë fshij lotët e tu
Kesh humbur si valët
Valët e trazuar të zemrës sime
Kujtoje
Psherëtimën tim të parë, kur të pashë
Princeshë
Bysteket stolisur
Lulekaltra, Provence, aromatik
Buzëqeshje të qarta skena juaj
Shpërblim dhe i pikëlluar
A ju kujtohet
Dehje e të rinjve tanë ndriçues
Dhe muzikën tuaj, e cili ishte duke patrulluar univers e ushtimës
Mbetur përgjithmonë në zemrën time
Mos qaj
Unë jam gjithmonë pranë jush
Kam ardhur për pushime
Unë do të ofrojë lule
Çfarë ju gjeni në pragun e derës tuaj
Ajo nuk zbukuron vazon tuaj
Vendin e tyre mbi varrin tim
Unë nuk do të them lamtumirë ...!
2
Kur ju vishit më
Çdo e premte, në mëngjes herët
Bima e varrit time me ujë të freskët
Dhe ndryshimi livandes aromatike
Heq dorën nëpër epitaf tim
Ajo me butësi e inat gëzimi im
Do të heq mall për atdheun tim dhe vetmia
Nuk derdh lot
Mos i paguaj mijërat
Mua do t’më kujtohet gjithmonë
Nga takimi ynë i parë
Ishte shi atë ditë
Flokë të shprishura dhe ngjyra juaj
Ju ishit si një foshnjë
Joshja që injoroj shiu
Ne ishim ata vetëm pa një çadër
Të mbijetuarit e vetëm në këtë rrugë braktisur
Buzëqeshja juaj e mrekullueshme
Më hipnotizoj gjithë jetën time të jetuar
Rrufeja juaj, mprehtë ndërhyrëse
Mu stërmadhove, fjalët e mia janë të humbur
Fluturojnë në qiell, ziliqar
Ne ankoruar në kockë ...
Mjaltë, ju me siguri ktheheni te premtja e ardhshme
Mendoni për mua dhe më jep këtë kohë
Disa mendime ...!
3
I dashur im
Keqardhje shpirtin tim flutur
Kurdo që ju vijnë
Ju mbledhin mbi varrin tim
Ndjehen zemëruar edhe dënimet
Pushtonte mendjen tuaj ziza
Le lule time të thahet
Unë nuk e dënoj ju e dini
Si kjo flutur
Kush vdes në gjatësitë e orëve
Rezervimi tani i papërmbajtshëm
Nga agimi në muzg
Fluturo mendim si pëllumb mbi qiejt
Sekret Xhenetit e fjalët e mia, dhimbjet tuaja
Ende i ri, gëzohen në jetë
Rangje albumit tonë dhe fotografi
Varur në muret e shtëpisë suaj
A keni kujdes më shumë për mua nesër
Ne do të takohen në parajsë ...!
Breshëri e ëndrrave
Nivelet më të larta
Qiejve të erret
Lahet organi
Zhveshur, pa stoli
Ngjit shkallët
Pa kufij
Ata bredhin pa rroba pa dhëmbë-dhëmballë
Rimëkëmbur, jo i kontaminuar
Zhul okër baltë
Pa buzëqeshje i vogël
Dhe bie, rritem
Dhe më lë përsëri
Nuk heqin dorë
Nostalgji e hidhur
Mbetjet e psherëtimat heshtur e hutuar
Hapat e ëndrrave zbathur
Pa këngën, që kalonte në heshtje të përjetshme
Pa buzët fillimet e përpjekura
Le të jetë vetë ninullë e ftohtë dhe trembje
Shkop ndjekur, krahët bredh
Pickim, nxjerr zorrët dhe kënaqësinë
Gjakut të freskët, blu këtë trup të vocërr
Lutës qielli i zi pa yje
Armatosur me lutje dhe gurë
Një dorë zhveshur, gdhendur ne mur
Nga dielli në rritje, jasemini aromatik,
Pa u ankuar
Ata presin agimin
Bilbilin, mizërinë e bletëve
Të Qeshura e fëmijëve
Pëllumb dhe dega e ullirit bekoftë ...
Mohammed El Qoch © 2010
No comments:
Post a Comment