Poezi nga André Damázio

Poezi nga André Damázio, © i autorit 2010

përkthyer nga Jeton Kelmendi


Janar 30, 2009
Biografia: André Damázio është Profesor i gjuhës dhe letërsisë portugeze që nga viti 2000, ai mëson në shkolla publike dhe private në Sorocaba, PS. Prejardhja Natyrore / PS, bir i një minator emigrantëve dhe një migrantë nga verilindja, prindërit e tij u shpërngulen në Votorantim, duke zgjeruar mbi aktivitetet artistike [letrare, muzikore dhe teatrale] autor në fund të 90-ve. Në atë kohë, së bashku me artistë të tjerë, - poetë, aktorë dhe drejtorë teatrale, krijuan Veprimin Kulturor të Botuar, ne një lëvizje, përgjegjës për agjitim ne skenën kulturore në qytet, duke ofruar alternativa për apati kulturor, i promovuar nga Vlerat e demokracisë sociale. Duke publikuar broshura të shumta me poezi në forma të pandara, poezi dhe tregime autoriale dhe poezi të botuar në antologji në vend, ai ka fituar disa çmime të rëndësishme letrare, ndër të cilat i kishte dhënë Akademia e Arteve e Rio de Zhaneiros [RJ], Shoqata e Gazetarëve dhe Shkrimtarëve e Brazilit [KE], Universiteti i Sorocaba [PS] dhe CEETEPS / UNESP [PS], ky i fundit, ende në adoleshencë. Damázio ka një karrierë të shënuar nga eksperimentimi, kërkimi për një poezi bashkëkohore, e cila portretizon ndryshime dhe pyetjet e një shoqërie në ndryshim, i cili flet si për lexuesit ne suaza lokale ashtu edhe ata na suaza globale, për të bërë poezinë dhe gjuhën që kombinon shumë gjera në procesin krijues. Ai shkruan poezi, poema dhe performanca muzikë.

1
Kuret

Dhimbje

Puthja franceze

Si stuhia e shiut

Lirimi i gazit

Askush se dinë kur secili filloj .

............ kur secili të përfundojë

Mosbesim Si ujë i palëvizshëm

Stërkeqen sytë

Dhe me të dashurën

Xhelozi

Askush nuk e dinë se kur secili ka filluar

............. kur secili të përfundojë

Puçrrat e fytyrës ne ballë

Pshurr vështirë-të

Dhe lufta e tretë

Se - mënyra gjërat po shkojnë

Është shumë afër

Askush nuk e di se kur secilit i fillon

............. kur secili të përfundojë

2
Definicioni i çdo gjëje dhe asgjë

Çdo gjë është e poezisë

Asgjë është poezia

Por çka për poezinë

Çfarë është kjo
3
Lokal global

Unë dua një dashuri të menjëhershëm

Përjetshme dhe momentale

Me fytyrën tende, serafine

Lulëzueshëm dhe buzëqeshur ne mua

Dua një dashuri periferike

Kafe te thjeshte dhe ne papuçet e rastësishme

Tani një favela është lokal

Ku çdo gjë është globale

Unë dua një dashuri pa biseda

Para dhe mbrapa, ashtu-këश्तु

Dhe pi një birrë në një pijetore:

Rio, Beograd apo Pekin

Unë dua një dashuri zemre

Pa shkurre as falsitet

Në të cilën ajo që ju shihni në mua fer

Është një "jo" që dëshiron të jetë "po"

Serafine është çati e vogël kafeneje ne Brazil qe përdorët nga te varfrit
4
Dallimet

Në qoftë se edhe bota

Nuk është e njëjtë më

Pse nuk me vargon

Nuk do të jetë ndryshe

Nëse edhe rreshti

Nuk është i njëjtë më

Pse jo me dashuri

Nuk do të jetë ndryshe

Nëse edhe dashuria

Nuk është e njëjta më

Pse jo me seks

Nuk do të jetë ndryshe

Po në qoftë se edhe seksi

Nuk është i njëjtë më

Pse jo me jetën

Nuk do të jetë ndryshe

Në qofte se edhe jeta

Nuk është e njëjtë më

Pse jo me व्देक्जे

Nuk do të jetë ndryshe

Poqe se edhe vdekja

Nuk është e njëjtë më

Pse jo me natë

Nuk do të jetë ndryshe

Nëse edhe nata

Nuk është e njëjtë më

Pse jo me mëngjes

Nuk do të jetë ndryshe

Nëse edhe në mëngjes

Nuk është e njëjtë më

Pse jo me diell

Nuk do të jetë ndryshe

Në qoftë se edhe dielli

Nuk është i njëjti më

Pse jo me lëkurë

Nuk do të jetë ndryshe

Dhe nëse edhe lëkura

Është një tjetërPse jo me ty

Nuk do të jetë ndryshe

E pra se edhe bota

Nuk është e njëjtë më
5
Poshtë në Dante

Më keqja është për të gjetur në fund shkëmbin

Që ka një derë të rrëshqitshme

E cila është pasuar nga shkallët e padukshme

Dhe mund të lexohet në mesin e derës

Leni të gjitha shpresa ju që hyjnë brenda